نظارت اجتماعی در هیئت‌های مذهبی و نقش آن در پیشگیری از جرم

نوع مقاله : مقاله تخصصی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام

2 کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسی

چکیده

با توجه به فراگیری جرم و بزه در جوامع بشری، "پیشگیری از جرم"، مهمترین راهبرد جهت مبارزه با بزه و جرم قلمداد می‌شود که از بین تدابیر مختلف پیشگیری و انواع آن، "پیشگیری اجتماعی از جرم" اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. در پیشگیری اجتماعی، علل و عوامل جرم‌زا اعم از علل و عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... مورد بررسی قرار می‌گیرد و هدف از آن، جلوگیری از بروز فکر و تصمیم مجرمانه در ذهن افراد است که توجه ویژه این نوع از پیشگیری به نهادها و گروه‌های اجتماعی همچون خانواده، مدرسه، گروه همسالان و ... است. از بین این نهاد و گروه‌های اجتماعی، هیئت‌های مذهبی ظرفیت‌ها و کارکردهای بسیار زیادی در این زمینه دارد که متأسفانه تا حدودی مورد غفلت قرار گرفته است. هیئت های مذهبی؛ به عنوان یک نهاد اجتماعی مردم نهاد، در صورت "تبیین صحیح" و "التزام به برخی اصول" می‌توانند با آزادسازی ظرفیت‌ها و عملیاتی‌نمودن کارکردهای خود، جایگاه ویژه‌ای در پیشگیری از جرم داشته باشند و بالعکس؛ چنانچه این نهاد به درستی تبیین نگردد و یا به اصول حاکم بر آن پایبند و ملتزم نباشد، می‌تواند موجب کجروی و انحراف نیز بگردد. در این مقاله؛ نظارت اجتماعی به عنوان یکی از کارکردهای اصلی هیئت‌های مذهبی که نقش مؤثری در پیشگیری از جرم دارد، تبیین شده و به ابعاد گوناگون و نحوه چگونگی این کارکرد در پیشگیری پرداخته شده است. لازم به ذکر است هیئت‌های مذهبی کارکردهای زیادی دارند که در اینجا فقط به یک کارکرد اصلی آن پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها

قرآن کریم
نهج البلاغه
قانون پیشگیری از وقوع جرم مصوب 1394
قانون مجازات اسلامی مصوب 1392
احمدی، ابوالفضل (1384)، بررسی جامعه شناختی رابطه سبک زندگی و هیئت‌های مذهبی، تهران، نشریه علمی تخصصی شورای عالی انقلاب فرهنگی، شماره 83.
انوری، حسن (1381)، فرهنگ بزرگ سخن، ج 8، تهران، سخن.
ایرانشاهی، حمید (1389)، پیشگیری از وقوع جرم و نقش سازمان‌های مسئول در قوانین ایران، تهران، جاودانه جنگل، 1389.
جوان‌جعفری، عبدالرضا (1391)، رهنمودهای عملی پیشگیری از جرم، تهران، نشر میزان.
حسینی، سیدمحمد (1383)، سیاست جنایی در اسلام و در جمهوری اسلامی ایران، تهران، سمت.
دهخدا، علی اکبر (1337)، لغت نامه دهخدا، تهران، سیروس.
راغب اصفهانی، حسین‌بن‌محمد (1374ش)، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن، جلد 1، تهران، مرتضوی.
سلیمی، علی؛ داوری، محمد (1391)؛ جامعه شناسی کجروی، قم، پژوهشکده حوزه و دانشگاه.
شاطری‌پور اصفهانی، شهید (1388)، پیشگیری اجتماعی از وقوع جرم در کنوانسیون پالرمو 2000 و کنوانسیون مریدا 2003، تهران، فصلنامه پیشگیری از جرم، شماره 10.
عمید، حسن (1389)، فرهنگ فارسی، ج 2، تهران، اشجع.
فرجی، جهانگرد (1392)، پایان‌نامه بررسی کارکرد هیئت‌های مذهبی در پیشگیری از جرم، قم، دانشگاه قم.
کریمی، یوسف (1384)، روان‌شناسی اجتماعی (نظریه‌ها، مفاهیم و کاربردها)، تهران، ارسباران.
کوهی اصفهانی، کاظم (1386)، پایان‌نامه واکاوی آموزه‌های اسلامی در زمینه پیشگیری از بزهکاری (بر اساس مدل جرم‌شناسی)، دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
کوئن، بروس (1372)، مبانی جامعه‌شناسی، توسلی، غلام‌عباس؛ فاضل، رضا، تهران، سمت.
محدثی، جواد (1384)، فرهنگ عاشورا، قم، نشر معروف.
محمدنسل، غلامرضا؛ عسگری، یدالله؛ جعفری، مهدی؛ توکل‌پور، محمدهادی (1391)؛ راهنمای کارگاه علمی کاربردی مدیریت پیشگیری از وقوع جرم و آسیب‌های اجتماعی، تهران، نشر میزان.
مرکز مطالعات و تحقیقات حوزه نمایندگی ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی (1386)، خانواده؛ فرصت‌ها، فراغت‌ها و چالش‌ها، تهران، نشر آموزش کشاورزی.
مظاهری، محسن حسام (1387)، رسانه شیعه، تهران: چاپ و نشر بین‌الملل.
معین، محمد (1375)، فرهنگ فارسی، ج 1، تهران، امیرکبیر.
ـــــــــــــــــــ ، فرهنگ فارسی، ج 4، تهران، امیرکبیر.
مهدوی، محمود (1390)، پیشگیری از جرم (پیشگیری رشدمدار)، تهران، سمت.