نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سیدامیرحسین سیدی ¹
• محمد جواد جاوید ²

¹ دانشکده حقوق دانشگاه امام صادق(ع)، تهران، ایران

² استاد گروه حقوق عمومی و بین الملل دانشگاه امام صادق (ع)

چکیده

در مواقع بروز شرایط بحرانی در کشور‌های مختلف، محدودیت‌هایی برای کنترل بحران وضع می‌شود تا دولت بتواند در یک طرح ساماندهی شده، اوضاع را تحت کنترل بگیرد؛ علی الخصوص اگر این بحران از جنس شیوع بیماری همه‌گیر باشد. شیوع ویروس کرونا به مثابه یک بحران جهانی، موجب شد تا همه کشور‌ها با اعلام وضعیت اضطراری و تشکیل کمیته بحران سعی در کنترل این اوضاع داشته باشند. متناسب با اعلام وضعیت اضطراری در قطر نیز کمیته عالی مدیریت بحران شکل گرفت و منطبق بر قوانینی من‌جمله قانون شماره(2) سال 2012 تحت عنوان «قانون تشکیل کمیته ملی ایمنی زیستی»، قانون شماره(17) سال 1990 تحت عنوان «قانون مقابله با بیماری‌های مسری»، قانون شماره(13) سال 1997 تحت عنوان «قانون مراحل و مقررات شرایط اضطراری» و قوانین دیگر، آیین‌نامه‌هایی برای کنترل کرونا تصویب و ابلاغ شد و بدین ترتیب به جای اینکه مثل ایران به کلی‌گویی اکتفا شود، دست به ایجاد یک نظام حقوقی خاص برده شد. بنابراین سوال مقاله این است که «کشور قطر، چه نظام حقوقی اضطراری برای کنترل و مدیریت بیماری کرونا ایجاد کرده‌ است؟». با توجه به تدابیر موفق قطر در کنترل میزان مرگ و میر ناشی از بیماری کرونا و اینکه نظام تقنینی کشور قطر، از زیر ساخت‌های مناسب‌تری در مقایسه با ایران بهره‌مند است این مطالعه تطبیقی از نوع هنجاری و با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است.

کلیدواژه‌ها

• کرونا
• ایران
• قطر
• مدیریت بحران
• تقنین