نوع مقاله : مقاله تخصصی
نویسندگان
1 دکتری حقوق خصوصی
2 کارشناس ارشد حقوق خصوصی
چکیده
در خصوص حمل و نقل هوایی در کلیه پروازهای بینالمللی و پروازهای داخلی اکثر کشورهای جهان، کنوانسیون ورشو 1929و مونترال 1999 اجرا میگردند. مطابق ماده 50 کنوانسیون مونترال 1999، «دولتهای عضو خواستارند که متصدیان حمل و نقل آنها اقدام به انعقاد بیمه کافی برای پوشش مسئولیت خود که ناشی از این کنوانسیون است، نمایند. دولتهای عضو میتوانند از متصدی حملی که به مقصد آن کشور به ارائه خدمات حمل و نقل هوایی میپردازد، درخواست نمایند دلیل در اختیار داشتن بیمه کافی که مسئولیت ناشی از این کنوانسیون را پوشش دهد، ارائه نماید1 ». عنوان بیمه کافی شاید نخستین بار در کنوانسیون مونترال مورد اشاره واقع شد. برای پی بردن به مفهوم آن باید به تفسیر مواد کنوانسیون که در گرو کارهای مقدماتی تدوین کنوانسیونها و نظر تدوین کنندگان آن است، رجوع نمود. با بررسی کارهای مقدماتی میتوان به قصد و نیت طرفهای پذیرنده کنوانسیون پی برد. از امور مقدماتی باید به مباحث، کنفرانسها، پیش نویس و طرح اولیه کنوانسیون اشاره نمود. لذا این مقاله سعی دارد برای فهم عبارت «بیمه کافی» ماده 50 کنوانسیون مونترال، آن را با توجه به کارهای مقدماتی کنوانسیون و متن آن مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
کلیدواژهها